می دونی؟ احساس می کنم آدم با کسی خوشبخته که از گفتن هیچ چیزی از زندگیش پیش اون نترسه، کسی که از گفتن هیچ کدوم از حقایق زندگیش پیش اون خجالت نکشه، کسی که پیش اون تو خودت باشی نه یه آدم دیگه، نه اون شخصیتی که فکر می کنی اگه اونطوری باشی دوست داره، و اون به خود تو افتخار کنه نه اون توی تصنعی، کسی که تورو همراه با عیب ها و نداشته هات دوست داشته باشه نمی خوام خیلی رمانتیک حرف بزنم، ولی اگه اینطوری باشه می تونی با اون تا ته آرامش بری، اینو مطمئنم ...